به گزارش پایگاه تحلیلی خبری ذوب ۲۴، بهرام سبحانی در نشست با اصحاب رسانه، درباره امکان تحقق افق چشم انداز ۱۴۰۴، برای تولید ۵۵ میلیون تن فولاد اظهار کرد: ۲۰ سال قبل در زمان تدوین این طرح یک منطق و مفروضاتی در نظر گرفته شده که برخی از این مفروضات خارج از کنترل مجموعه حاکمیت و تصمیمگیر بوده که اتفاق نیفتاده؛ بخشی هم که در اختیار حاکمیت و تصمیمگیران بوده با تاخیر در اجرا همراه شده است.
وی گفت: درست است که فاصله ما با تولید ۵۵ میلیون تن فولاد زیاد نیست اما واقعیت این است که امکان بهرهبرداری از این ظرفیت فعلا وجود ندارد.
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در مورد مفروضاتی که تولید ۵۵ میلیون تن فولاد را عقب انداخت، گفت: یکی از مفروضات این بود که کشور در طول این ۲۰ سال به رشد اقتصادی ۸ درصد نائل شود که در حال حاضر حدود ۳/۵ تا ۴ درصد اعلام شده و طی سالهای متمادی باید بیشتر از این یا حتی نزدیک به ۸ درصد میشد.
وی به یکی دیگر از مفروضات اشاره کرد و توضیح داد: طبق پیش بینی ها قرار بوده مصرف سرانه فولاد به حدود ۳۵۰ کیلوگرم برسد. یعنی برای یک جمعیت حدود ۹۰ تا ۹۵ میلیون نفری حدود ۳۳ میلیون تن فولاد در سال مصرف داخلی شود، اما این رشد متاسفانه امروز اتفاق نیفتاده و مصرف سرانه نیز در حال حاضر حدود ۲۲۰ کیلوگرم با جمعیت حدود ۹۰ میلیون نفر است که یعنی سالانه حدود ۲۰ میلیون بیشتر مصرف نداریم.
سبحانی به عدم توسعه زیرساخت ها هم پرداخت و گفت: ادامه داد: زیرساختهای مورد نیاز برای تولید ۵۵ میلیون تن فولاد از قبیل تولید آهن اسفنجی، برق مورد نیاز، گاز، زیرساختهای معدنی که باید استخراج و اکتشاف و فرآوری میشد اتفاق نیفتاده است در نتیجه الان حدود ۵۰ میلیون تن ظرفیت نصب شده داریم ولی توان تولید بیش از ۳۰ تا ۳۲ میلیون تن را نداریم چرا که هیچکدام از این چالشها حل نشده است.
به گفته این فعال صنعتی برای رسیدن به چشم انداز ۱۴۰۴ (۵۵ میلیون تن فولاد) زیرساخت های صادراتی هم بایستی فراهم می شد زیرا اگر قرار بود ۳۵ میلیون تن در داخل مصرف شود، بایستی ۲۰ میلیون تن را صادر می کردیم که برای این کار به اسکله و راه آهن نیاز داشتیم که در حال حاضر این موضوع نیز محقق نشده است.
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در راستای تصدیق سخنانش به اقدامات فولاد مبارکه اشاره کرده و گفت: امروز فولاد مبارکه در خراسان در معادن سنگ آهن سرمایه گذاری کرده تا اقدام به تولید کنسانتره و گندلهای کند که خوراک کارخانه خود را تامین کند اما از یک طرف کارخانه کمبود خوراک دارد و از طرف دیگر تولیداتش به علت نبود سیستم حمل و نقل و راه آهن انبار شده است. به عبارتی همه بخشهای زیرساختی کشور متوازن با رشد فولاد توسعه پیدا نکرده است.
سبحانی در جمع بندی صحبتهای مطرح کرد: به نظر نمی رسد که در دورنمای کوتاه مدت این مشکلات قابل حل باشد چرا که در بخش گاز شاهد اخبار امیدوارکننده نیستیم یا در بخش برق، صحبت از احداث نیروگاه است. اگر همین امروز کارخانه ها برای جبران کمبود برق که حدود ۱۵ میلیون مگاوات است، شروع به زدن ۳۰ نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی کنند تازه ۳ سال دیگر در مدار قرار میگیرد!