فرشاد پرویزیان در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری ذوب ۲۴ اظهار کرد: رشد اقتصادی در ایران ۱۰ سال گذشته زیر یک درصد و تقریبا برابر صفر بوده است.
وی با بیان اینکه منفی بودن نرخ تشکیل سرمایه ثابت نشان می‌دهد که به اندازه استهلاک در صنایع هم سرمایه‌گذاری صورت نگرفته است، گفت: وقتی کیک اقتصاد کوچک شود به موازات آن هم پتروشیمی و فولاد کوچک می‌شود و ربطی به آن صنعت ندارد و متاثر از اقتصاد کلان است.
نایب رئیس انجمن اقتصاددانان ایران بیان کرد: در چنین جوی، صنایع نتوانستند قابلیت‌های خود را نشان دهند اما در این میان صنایع فولادی وضعیت بهتری نسبت به صنایع دیگر دارند و مشکلات آنها کمتر است.
وی با بیان اینکه توسعه دنیای امروز دنیای فولاد نیست و اقتصاد به سمت نسل سوم و چهارم و مواد غیرفولادی رفت است، ادامه داد: کل نظام اقتصادی و مسیر توسعه اقتصادی در کشور به‌دست سه تا چهار صنعت بزرگ فولادی است که مقرر بود تا سال ۲۰۱۶ میلادی به رتبه چهارم تولید و با رساندن میزان تولیدات به ۵۵ میلیون تن به رتبه چهاردهم در صادرات برسیم که هنوز موفق نشدیم رتبه ۲۰ را در صادرات دنیا به‌دست بگیریم.
نایب رئیس انجمن اقتصاددانان ایران ادامه داد: امروزه دیوار تعرفه مشکل ایجاد کرده و محدودیت‌های ارزی برای وارد کردن مواد اولیه عامل بالا رفتن قیمت تمام شده و سوخت ارزان قیمت را در شکل داده است.
وی با اشاره به اینکه شیوه اقتصادی دولت کارآمد نیست و همه جا را به‌هم می‌ریزد، گفت: مگر چه تعداد صنعت فولادسازی داریم که بیش از ۲ هزار کارشناس فولاد در وزارت صمت قرار دارد.
انتهای پیام/
